Twinkel en de Wemelwolk is een liefdevol kinderboek over zelfdoding. Het boek beschrijft een vorm van zelfdoding waarbij sprake is van een impulsieve daad, veroorzaakt door een kortsluiting in de hersenen. ‘Een ongeluk in je hoofd’, zoals Miranda het aan haar kinderen uitlegt. Miranda van der Vegt, die haar man op deze manier verloor, noemt dit buiten-jezelf-doding. Hun dochter Maxime Schutte (8 jaar) heeft de tekeningen gemaakt.

Martine F. Delfos, biopsycholoog, schrijfster van therapeutische kinderboeken:
“Twinkel en de Wemelwolk is een prachtig kinderboek over een heel gevoelig onderwerp: een plotselinge zelfdoding veroorzaakt door chaos in de hersenen. Het onuitlegbare wordt eerlijk en respectvol uitgelegd voor jonge kinderen. Met tekeningen van een kind dat als een volwassene kan tekenen maar met de tederheid en het emotierijke van een kind.”
Leoniek van der Maarel, rouwtherapeut:
“Een verfrissend, lief boek, waarin kinderen meegenomen worden in het verhaal met de interactievragen.”
Elles te Brake, GZ-psycholoog / Orthopedagoog:
“Vertederend boek, waarin het thema zelfdoding op een kindvriendelijke, begrijpelijke en ontroerende wijze wordt weergegeven.”
Inkijkje






In de media
Artikel Algemeen Dagblad en regionale kranten 28-05-2016:


113 zelfmoordpreventie film: “Hij heeft een ongeluk in zijn hoofd gehad”
Uitzending Pauw 17-09-2005 / Man-O-Man / zelfdoding

“Hoewel mijn leven op zijn kop
stond, was de eerste periode na zijn
overlijden ook bijzonder. Ik voelde
me ontzettend verbonden met de
kinderen en de mensen om me heen
die er voor ons waren. Je bent op
zo’n moment echt met de essentie
van het leven bezig. Tegelijkertijd
was het een grote verschrikking.
Het besef dat hij er niet meer was,
sijpelde langzaam binnen. De
dankbaarheid die ik in het begin
ervaarde, maakte plaats voor intens
verdriet. Ik heb mezelf op de been
gehouden door van uur tot uur te
leven. Op sommige dagen voelde het
alsof ik door een grote muur heen
moest worstelen, maar toch dwong
ik mezelf om naar de bakker te gaan
of het sinterklaasfeest op de crèche
bij te wonen. ‘Gewoon doorademen’,
zei ik dan tegen mezelf. Die tactiek
in combinatie met de hulp van vrienden en familie heeft me erdoorheen
gesleept.”

“Zelfdoding zeiden ze. Ik dacht dat het een
vergissing was. Ik belde nog naar zijn werk
om te vragen of hij daar was aangekomen.”
“Ik denk dat hij onderweg in een psychose is
geraakt waarin hij onbewust heeft gehandeld. Buiten-jezelf-doding noem ik het.
Als een ongeluk in zijn hoofd, een soort
kortsluiting.”
Uit: Artikel Libelle (mei 2020, solo ouderschap)

Maxime vertelt over buiten-jezelf-doding bij Hoofdzaken. VPRO 28-02-2021
Voor wie

Het boekje is geschreven voor kinderen die te maken hebben gehad met zelfdoding. Een gevoelig en ingewikkeld onderwerp. Wat maakt dat het ook geschikt is voor oudere kinderen en zelfs volwassenen.
Professionals, zoals psychologen, docenten en rouwtherapeuten, kunnen het boekje als hulpmiddel gebruiken.
Prijs
De prijs van het boekje is €15,-
- €3,95 verzendkosten.
Bestellen
Je ontvangt Twinkel en de Wemelwolk in je brievenbus als je €18,95 overmaakt op NL79 INGB 0008 3468 06 t.n.v. M. van der Vegt o.v.v. Twinkel en je naam en adres.
Je krijgt je het twinkelboekje dan z.s.m. thuisgestuurd.
Stuur je me een mailtje als je een toelichting wil geven, een extra vraag hebt of wil weten wanneer ik het boek naar je verstuur? miranda@schrijftuintje.nl
Over ons
‘Twinkel en de Wemelwolk’ is een boekje dat door mij geschreven moest worden. Om het onuitlegbare uit te leggen. Namens mijn man Ronald wil ik vertellen wat er gebeurd is. Dat hij er niks aan kon doen. Dat hij een ongeluk heeft gehad. In zijn hoofd.

Ronald is door plotselinge zelfdoding overleden. Er is iets in zijn hoofd geknapt, een kortsluiting, waardoor hij zichzelf niet meer was. Een ‘buiten-jezelf-doding’ noem ik het. Hij wou niet dood. Hij wou leven. In ‘Twinkel en de Wemelwolk’ heb ik geprobeerd uit te leggen wat er is gebeurd. In kindertaal. Voor onze dochters Maxime en Linde. En voor ieder die er wat aan heeft.
Toen ik het boekje eindelijk, na maanden, jaren, in concept af had, wou ik het liefst dat iemand de teksten illustreerde die ik goed kende. Iemand die dichtbij me stond. Ik heb nagedacht, gezocht en uiteindelijk de beste illustrator gevonden die ik maar kon vinden. Ze is onze oudste dochter Maxime.
Zoals Martine Delfos (biopsycholoog, schrijfster van therapeutische kinderboeken) haar tekeningen beschrijft: ‘ze kan tekenen als een volwassene, maar met de tederheid en het emotierijke van een kind’. Ontzettend trots ben ik natuurlijk. Haar tekeningen maken het verhaal sprekend en begrijpelijk.
Miranda van der Vegt